دل باز به عاشقی درافکندم برداد به باد عهد و سوگندم پیوست به عشق تا دگرباره ببرید ز خاص و عام پیوندم برکند به دست عشوه از بیخم تا بیخ صلاح و توبه برکندم پندم بدهد همی شود در سر این بار که نیک نیک دربندم چون بستهٔ بند عاشقی باشم کی سود کند نصیحت و پندم از مرهم وصل فارغم زیرا کز یار به درد هجر خرسندم آخر شب هجر بگذرد بر من گر بگذارند روزکی چندم انوری : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۹۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/15777