داریم دلی پر غم و غمخوار نداریم وز مستی و بی خویشتنی عار نداریم ما را نه ز دین آر بشارت نه ز دینار کاندیشه ز دین و غم دینار نداریم تا منزل ما کوی خرابات مغان شد خلوت به جز از خانه خمار نداریم بیدار بسر بردن و تا روز نخفتن سودی نکند چون دل بیدار نداریم بازاری از آنیم که با ناله و زاری داریم سری و سر بازار نداریم از ما سخن یار چه پرسید که یکدم بی یار نئیم و خبر از یار نداریم ما را به جز از آه سحر همنفسی نیست زیرا که جز او محرم اسرار نداریم در دل به جز آزار نداریم ولیکن مرهم به جز از یار دلازار نداریم باز آی که بی روی تو ای یار سمن بوی برگ سمن و خاطر گلزار نداریم آزردن و بیزار شدن شرط خرد نیست بیزار مشو چون ز تو آزار نداریم با هیچکس انکار نداریم چو خواجو ز آنروی که با هیچکسی کار نداریم خواجوی کرمانی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۷۰۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/18989