تبسمت الزهر والمزن باک و غررت الودق و الدیک حاک نسیم عراقی ندانم چه بادی زمین سپاهان ندانم چه خاکی بدین مشک سائی و عنبر فشانی ایا نفحة الریح روحی فداک ندانم چه نقشی که مثل تو صورت مصور نگردد ز آبی و خاکی ریاض بهشتی بدین روح بخشی چراغ سپهری بدین تابناکی خرد را فریبی و دل را امیدی روانرا حیاتی و تن را هلاکی نه در دل ممکن که در قلب جانی نه از گل مرکب که از روح پاکی مررنا باکناف نجد و بتنا بواد الاراک لعلی اراک چو خواجو بدست ار جام خور آئین اگر مست گلچهر اورنگ تا کی خواجوی کرمانی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۸۷۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/19157