حیف و صد حیف کز نهیب اجل شد ز احباب دور کلبعلی در گرفتش ز خلق عالم و کرد میل غلمان و حور کلبعلی خلق در ماتم وی و دارد خود به فردوس سور کلبعلی چون به دارالسرور خلدبرین شد روان از غرور کلبعلی بهر تاریخ زد رقم هاتف شد به دارالسرور کلبعلی هاتف اصفهانی : دیوان اشعار : ماده تاریخ‌ها : شمارهٔ ۴۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/20426