مردم و بر دل من باز غم یار هنوز جان سبک رفت و من از عشق گران بار هنوز حال من زار و به بالین رقیب آمد یار من به این زاری و او بر سر آزار هنوز عشوه‌ات سوخته جان من و جانسوز همان غمزه‌ات ساخته کار من و در کار هنوز دل که دارد سر ز لف تو چو غافل مرغیست که بدام آمده و نیست خبر دار هنوز سرنهادند حریفان همه در راه صلاح سر من خاک ره خانه خمار هنوز چشم امید شد از فرقت دلدار سفید محتشم منتظر دولت دیدار هنوز محتشم کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۳۱۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/22058