نان و حلوا چیست ای شوریده سر؟ متقی خود را نمودن بهر زر دعوی زهد از برای عز و جاه لاف تقوی، از پی تعظیم شاه تو نپنداری کزین لاف و دروغ هرگز افتد نان تلبیست به دوغ؟ خرده بینانند در عالم بسی واقفند از کار و بار هر کسی زیرکانند از یسار و از یمین از پی رد و قبول، اندر کمین با همه خودبینی و کبر و منی لاف تقوی و عدالت می‌زنی سر به سر، کار تو در لیل و نهار سعی در تحصیل جاه و اعتبار دین فروشی، از پی مال حرام مکر و حیله، بهر تسخیر عوام خوردن مال شهان، با زرق و شید گاه خبث عمرو، گاهی خبث زید وین عدالت با وجود این صفات هست دائم، برقرار و برثبات! بر سرش، داخل نگردد «لا» و «لیس» این عدالت هست کوه بوقبیس می‌نیابد اختلال از هیچ چیز چون وضوی محکم «بی‌بی تمیز» شیخ بهایی : نان و حلوا : بخش ۱۲ - فی الریا و التلبیس بالذین هم أعظم جنود ابلیس گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/22760