هر یک از موجود، با طوری وجود بهر او موجود شد، انسان نمود بود امر ممکنی از ممکنات در ازل ممتاز از غیرش به ذات بود اما بودنی علمی و بس حد علم ارچه نشد مفهوم کس مأخذ کل، قدرت بی‌منتهی است بی‌کم و بی‌کیف و أین و متی است داشت از حق، بهر حق را هم ظهور خواهی ار تمثیل وی، چون ظل و نور ظل، قدرت بود، کل، قبل الوجود هم ز حق، از بهر حق معلوم بود چون معانیشان ز یکدیگر جداست گر تو ماهیاتشان خوانی، رواست زانکه ماهیت ز ماهو مشتق است زان به هر یک صدق، تشبیه حق است آنچه می‌گویم، همه تقریب دان نیست جز تقریب در وسع بیان این بیانات و شروح، ای حق شناس جمله تمثیل و مجاز است و قیاس وه! چه نیکو گفت دانای حکیم از پی تمثیل قدوس و قدیم: ای برون از فکر و قال و قیل من خاک بر فرق من و تمثیل من شیخ بهایی : نان و پنیر : بخش ۱۳ - فی ماهیة الذوات گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/22792