دلم زین بیش غوغا برنتابد سرم زین بیش سودا برنتابد غمت را گو بدار از جان ما دست که آن دیوانه یغما برنتابد ز شوقت بر دل دیوانهٔ ماست غمی کان سنگ خارا برنتابد ز چشمم هر شبی مژگان براند چنان سیلی که دریا برنتابد بیا امشب مگو فردا که این کار دگر امروز و فردا برنتابد سر اندر پایت اندازیم چون زلف اگر زلفت سر از ما برنتابد عبید از درد کی یابد رهائی چو درد دل مداوا برنتابد عبید زاکانی : عشاق‌نامه : بخش ۶ - غزل گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/23787