ور هوس مثنویت در دل ست حل کنم این برتو که بس مشکل ست ور روشی کز تو نیاید مرو گفت به دم مشنو و نیکو شنو نظم«نظامی » به لطافت چو در وز در او سر به سر آفاق پر پخته ازو شد چو معانی تمام خام بود پختن سودای خام سحر و رانی که درو دیده‌اند خاموشی خویش پسندیده‌اند مثنوی او راست ثنائی بگو بشنوش از دور و دعائی بگو امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : مثنویات : شمارهٔ ۱۱ - امیر خسرو، در ایام نگاشتن اشعار قران السعدین هنوز مثنوی‌های خمسه را به جواب خمسه زنی می ننوشته است خود ملتفت است که این مثنوی او بر سبک نظامی است و آن استاد بزرگ را می ستاید: گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/24109