من که به حکم تو درین کارگاه از عدم این سو ، زده‌ام بارگاه به که چو آوردی و بازم بری هم به سوی خویش فرازم بری سر مرا چون همه داننده‌ای باز رهانم که رهاننده‌ای گر چه تن من ز پی سوز راست رحمت تو از پی این روز راست از عمل خود چو نشینم خجل ذیل کرم پوش برین تنگ دل امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : مثنویات : شمارهٔ ۱۴ - مناجات گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/24112