هر چه درین چره کهن ساختند قالبی از بهر سخن ساختند لیک نیفتاد به روی ز می قالب این سکه به از آدمی زنده به جز آدمیان نیست کس کادمی از ناطقه زنده است و بس پس چو چنین است سخن جان ماست وانکه بد و زنده بود زان ماست این خرد و نطق که زان تواند هر دو به هم شیرهٔ جان تواند گر به خرد گنج نهان داده‌اند لیک کلیدش به زبان داده‌اند امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : مطلع‌الانوار : بخش ۳ - وصف سخن گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/24201