گر چه بربود عقل و دین مرا بد مگویید نازنین مرا گوشش از بار درد گران گشتست نشنود نالهٔ حزین مرا آخر ای باغبان یکی بنمای به من آن سرو راستین مرا دست در گل همی زنم لیکن خار می‌گیرد آستین مرا امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات (گزیدهٔ ناقص) : گزیدهٔ غزل ۴۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/26043