یارب که می خوش دلیت باد گوارا هر چند که از مات گهی یاد نیاید فرداش مخوانید به بالین‌گه من زانک شیرین به سر تربت فرهاد نیاید امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات (گزیدهٔ ناقص) : گزیدهٔ غزل ۳۷۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/26367