مرا کاریست مشکل با دلی خویش که گفتن می نیارم مشکل خویش خیالت داند و چشم من و غم که هرشب در چه کارم با دل خویش ز وا پس ماندگان یادی کن آخر چه رانی تند جانا محمل خویش ؟ مرا در اولین منزل ره افتاد ترا خویش باد راه و منزل خویش چه فرصتها که گم کردم درین راه زبخت خواب ناک غافل خویش امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات (گزیدهٔ ناقص) : گزیدهٔ غزل ۴۳۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/26428