بتم ناگه آمد به پیش و ز دستم فرو ریخت همه گل که برچیده بودم بدیدم رخش را و دیوانه گشتم من این روز را پیش ازین دیده بودم بخندید بر حال من خلق عالم که داند که من بر که خندیده بودم ؟ امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات (گزیدهٔ ناقص) : گزیدهٔ غزل ۴۶۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/26459