معجزی خود ز معجز ادبار نزد هر زیرکی کم از خر بود خود همه کس برو همی خندید زان که عقلش ز جهل کمتر بود زین چنین کون دریده مادر و زن ریشخندش نیز درخور بود سنایی غزنوی : دیوان اشعار : قصاید و قطعات : شمارهٔ ۷۴ - در هجای «معجزی» شاعر گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/27414