گل گلشن لطف عبدالغنی
که بادش بهشت معلی نصیب
به غربت فتاد و شراب اجل
شد از جام دورش همان جا نصیب
ولی چون پس از اربعینی شدش
چنین منزلی راحتافزا نصیب
خرد فکر تاریخ وی کرد و گفت
چه جای مبارک شد او را نصیب
محتشم کاشانی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۱۰ - ایضا ماده تاریخ
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/27553