مرغکی را وقت کشتن می‌دوانید ابلهی گفت مقصود از دوانیدنش نازک گشتن است ما همان مرغیم خاقانی که ما را روزگار می‌دواند وین دویدن را فذلک کشتن است خاقانی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۵۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/27718