تا به ارمن رسیده‌ام بر من اهل ارمن روان می‌افشانند خاصه همسایگان نسطوری که مرا عیسی دوم خوانند عیسی و چرخ چارم انگارند کز من و جان من سخن رانند بحر ارجیش را به معنی آب غرقهٔ بحر خاطرم دانند چه عجب گر ز بحر خاطر من بحر ارجیش عذب گردانند خاقانی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۱۵۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/27821