بس کن خاقانیا ز مدحت دونان تا ز سگان خلق شیر شرزه نجویی تا به چنین لفظ نام سفله نرانی ز آب خضر کام مار گرزه نشویی هر زه واحسنت هرزه بود که گفتی نذر کن اکنون که بیش هرزه نگویی خاقانی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۳۵۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28022