تشنهٔ سوخته در چشمهٔ روشن چو رسید تو مپندار که از سیل دمان اندیشد ملحد گرسنه و خانهٔ خالی و طعام عقل باور نکند کز رمضان اندیشد سعدی : مواعظ : قطعات : شمارهٔ ۷۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28121