سپاس و شکر بی‌پایان خدا را برین نعمت که نعمت نیست ما را بسا مالا که بر مردم وبالست مزید ظلم و تأکید ضلالست مفاصل مرتخی و دست عاطل به از سرپنجگی و زور باطل من آن مورم که در پایم بمالند نه زنبورم که از دستم بنالند کجا خود شکر این نعمت گزارم که زور مردم آزاری ندارم سعدی : مواعظ : مثنویات : شمارهٔ ۳۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28305