صفی محمد تاریخی از خدای بترس به خانه باش و میا تا گهی که خوانندت فصیح و گنگ به تعریض چند گویندت جوان و پیر به تصریح چند رانندت گمان بری که ظریفی ولی نمی‌دانی که پیش مردمک دیده می‌نشانندت هزار ... خر اندر ... زن آن قوم که تا فجی بنمیری ظریف دانندت انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۳۴ - در هجو صفی محمد تاریخی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28365