با فلک دوش به خلوت گله‌ای می‌کردم که مرا از کرم تو سبب حرمان چیست این همه جور تو با فاضل و دانا ز چه جاست وین همه لطف تو با بی‌هنر و نادان چیست فلکم گفت که ای خسرو اقلیم سخن با منت بیهده این مشغله و افغان چیست شکر کن شکر که در معرض فضلی که تراست گنج قارون چه بود مملکت خاقان چیست انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۰۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28432