به خدایی که آب حکمت او از دل خاک می‌دماند ورد دست تقدیر او ز دامن شب بر رخ روز می‌فشاند گرد که رهی در فراق وصلت تو زندگانی نمی‌تواند کرد انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۶۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28500