مرکب من که دادهٔ شه بود جان فدای مراکب شه کرد بنده را با پیادگان سپاه درچنین جایگاه همره کرد اندر آمد ز بی جوی از پای رویم از غم به گونهٔ که کرد سالها گفت باز نتوانم آنچه با من فلک درین مه کرد انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۷۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28502