انوری را خدایگان جهان پیش خود خواند و دست داد و نشاند باده فرمود و شعر خواست ازو واندر آن سحر کرد و در افشاند چون به مستی برفت بار دگر کس فرستاد و پیش تختش خواند همه بگذار این نه بس که ملک نام او بر زبان اعلی راند بیش از این در زمانه دولت نیست هیچ باقیش در زمانه نماند انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۹۵ - سلطان سنجر انوری را به مجلس خود خوانده بود در شکر آن گفته گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28526