عادت طرح شعر آوردند قومی از حرص و بخل گندهٔ خویش نام حکمت همی نهند آنگاه بر خرافات ژاژ ژندهٔ خویش گرگ و خراز این لئیمان‌اند همه دوزنده و درندهٔ خویش انوری پس تو نیز یاد آور طیرگیهای زهرخندهٔ خویش پیش همچون خودی ز سیلی آز سرک پیش درفکندهٔ خویش شکر کن کین زمانش می‌بینی خواجهٔ دیگران و بندهٔ خویش انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۳۰۴ - در مذمت شعرا گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28635