ای بزرگی که شد دل و رایت حارس ملک دودهٔ سلجوق متعجب بمانده بر گردون در کمال علو تو عیوق بوده در بذل و جود چون حاتم گشته در عدل و داد چون فاروق روز و شب در عبادت خالق سال و ماه در رعایت مخلوق نزهت‌افزای چون می صافی مجلس‌آرای چون رخ معشوق عز دین مر ترا لقب داده سعد دین خواجهٔ اجل مرزوق انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۳۱۲ - عزالدین نامی را ستایش کند گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28643