شعری بسان دیبهٔ زربفت بافتم وانگه به سوی صدر مجیری شتافتم عیب من اینکه نیستم از شعری سپهر ورنه به فضل موی معانی شکافتم گر پرسدم کسی که ز جودش چه یافتی ای آفتاب جود بگویم چه یافتم؟ انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۳۳۷ - در تقاضا گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28668