ای به دریای عقل کرده شناه وز بد و نیک این جهان آگاه چون کنی طبع پاک خویش پلید چه کنی روی سرخ خویش سیاه نان فرو زن به خون دیدهٔ خویش وز در هیچ سفله سرکه مخواه انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۴۰۴ - در قناعت و خویشتن‌داری گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28735