تو با من نسازی که از صحبت من ملامت فزاید شما را و تاسه تو زر خواهی و من سخن عرضه دارم تو در فاژه افتی و من در عطاسه نه هرجا که باشد سخن زر نباشد که پابند زر دیده‌ام صد حماسه نه من بوفراسم امیر قبیله تو خود می‌شناسی به علم فراسه کتاب و کراسه است اینجا تجمل چه آید ترا از کتاب و کراسه گرفتم بود گندمین نان چو پاسخ نباشد نه خوردی خدنگ و نه کاسه انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۴۲۰ - در حسب حال خویش گوید گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28751