انوری شعر و حرص دانی چیست این یکی طفل و آن دگر دایه پایهٔ حرص کدیه و طمعند تا نگردی به گرد آن پایه تاج داری خروس وار از علم چه کنی همچو ماکیان خایه گردن و گوش نفس مردم را همت آمد بهینه پیرایه عمر تو گوهری گران‌مایه است تو یکی شاعر گران‌سایه بیش بر یاد ژاژ شعر مده ای گران‌سایه آن گران‌مایه انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۴۲۷ - در نصیحت نفس خود گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28758