ای خواجه مکن تا بتوانی طلب علم کاندر طلب راتب هر روز بمانی رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی نی گوشهٔ کنجی و کتابی بر عاقل بهتر ز بسی گنج و بسی کامروانی گر بی‌خردان قیمت این ملک ندانند ای عقل خجل نیستم از تو که تو دانی فرعون و عذاب ابد و ریش مرصع موسی کلیم‌الله و چوبی و شبانی انوری : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۴۷۶ - در موعظه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/28807