شاها چو تو مادر زمان زاید نی بخشد چو تو هیچ شاه و بخشاید نی تا حشر چو تیغ و تازیانه‌ات پس از این یک ملک‌ستان و ملک‌بخش آید نی انوری : دیوان اشعار : رباعیات : رباعی شمارهٔ ۴۲۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/29250