این چنین پابند جان میدان کیست؟ ما شدیم از دست این دستان کیست؟ عشق گردان کرد ساغرهای خاص عشق می‌داند که او گردان کیست؟ جان حیاتی داد کوه و دشت را ای خدایا ای خدایا جان کیست؟ این چه باغ است این که جنت مست اوست؟ وین بنفشه و سوسن و ریحان کیست؟ شاخ گل از بلبلان گویاتر است سرو رقصان گشته کین بستان کیست؟ یاسمن گفتا نگویی با سمن کین چنین نرگس ز نرگسدان کیست؟ چون بگفتم یاسمن خندید و گفت بی‌خودم من می‌ندانم کان کیست؟ می‌دود چون گوی زرین آفتاب ای عجب اندر خم چوگان کیست؟ ماه همچون عاشقان اندر پی‌اش فربه و لاغر شده حیران کیست؟ ابر غمگین در غم و اندیشه است سر پرآتش عجب گریان کیست؟ چرخ ازرق پوش روشن دل عجب روز و شب سرمست و سرگردان کیست؟ درد هم از درد او پرسان شده کی عجب این درد بی‌درمان کیست؟ شمس تبریزی گشاده‌ست این گره ای عجب این قدرت و امکان کیست؟ مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۴۲۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/3052