چشمان خمار و روی رخشان داری کان گوهر و لعل بدخشان داری گیرم که چو غنچه خنده پنهان داری گل را ز جمال خود تو خندان داری مولوی : دیوان شمس : رباعیات : رباعیات : رباعی شمارهٔ ۱۸۲۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/31287