پنبه ز گوش دور کن بانگ نجات میرسد
آب سیاه درمرو کاب حیات میرسد
نوبت عشق مشتری بر سر چرخ میزند
بهر روان عاشقان صد صلوات میرسد
جمله چو شهد و شیر شو وز خود خود فقیر شو
زان که ز شه فقیر را عشر و زکات میرسد
رحمت اوست کاب و گل طالب دل همیشود
جذبهٔ اوست کز بشر صوم و صلات میرسد
در ظلمات ابتلا صبر کن و مکن ابا
کاب حیات خضر را در ظلمات میرسد
مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۵۵۰
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/3174