پدر گفتش که حرصت غالب آمد دلت زان کیمیا را طالب آمد چه خواهی کرد دنیای دَنی را سرای مَکر و جای دشمنی را که دنیا هست زالی هفت پرده برای صیدِ تو هر هفت کرده همی بینم ز حرصت رفته آرام بیارام ای چو مرغ افتاده در دام که مرغ حرص را خاکست دانه ز خاکش سیری آید جاودانه عطار نیشابوری : الهی نامه : بخش نوزدهم : جواب پدر گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/33482