برون شد ابلهی با شمع از در بدید از چرخ خورشید منور ز جهل خود چنان پنداشت جاوید که بی این شمع نتوان دید خورشید بدو بشناس او را و فنا شو در آن عین فنا عین بقا شو تو باقی گردی ار گردی تو فانی تو مانی جمله گر بی تو تو مانی عطار نیشابوری : اسرارنامه : بخش یازدهم : الحکایه و التمثیل گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/33752