جان، محو شد و به هیچ رویت نشناخت دل خون شد و قدرِ خاکِ کویت نشناخت ای از سرّ موئی دو جهان کرده پدید! کس در دو جهان یک سرّ‌مویت نشناخت عطار نیشابوری : مختارنامه : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه : شمارهٔ ۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/33951