هر جان که به بحر رهنمون آید زود بیرون رود از خویش و درون آید زود یک ذرّه شود دو کون در دید‌هٔ او و آن ذرّه ز ذرّگی برون آید زود عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد : شمارهٔ ۳۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34109