چون بدنامی به روزگاری افتد
مرد آن نبود که نامداری افتد
گر دُر خواهی ز قعرِ دریا طلبی
کان کَفْک بود که با کناری افتد
عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد : شمارهٔ ۷۳
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/34149