چون بدنامی به روزگاری افتد مرد آن نبود که نامداری افتد گر دُر خواهی ز قعرِ دریا طلبی کان کَفْک بود که با کناری افتد عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد : شمارهٔ ۷۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34149