دایم ز طلب کردن خود در عجبم
زیرا که زیادتست هر دم طلبم
کاریز همی کَنَم به دل در همه روز
شب آب همی برم زهی روز و شبم!
عطار نیشابوری : مختارنامه : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید : شمارهٔ ۴۸
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/34237