دایم ز طلب کردن خود در عجبم زیرا که زیادتست هر دم طلبم کاریز همی کَنَم به دل در همه روز شب آب همی برم زهی روز و شبم! عطار نیشابوری : مختارنامه : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید : شمارهٔ ۴۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34237