دردا که غرور بود و بسیاری بود یک یک مویم بتی و زنّاری بود پنداشته بودم که مرا کاری بود چه کار و کدام کار پنداری بود عطار نیشابوری : مختارنامه : باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود : شمارهٔ ۳۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34571