جانا جانم غرقهٔ دریای تو بود پیوسته چو قطره بی سر و پای تو بود من حوصله ای نداشتم، این همه کار، از حوصله بخشیدن سودای تو بود عطار نیشابوری : مختارنامه : باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به : شمارهٔ ۱۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34625