هر دم که زنم چو جانم آید به لبم از زندگی خویشتن اندر عجبم عمرم همه صرف گشت در غصّه چنانک یک خوش دلیم نبُد که خوش باد شبم! عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهاردهم: در ذَمّ دنیا و شكایت از روزگار غدّار : شمارهٔ ۱۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34654