جانا دل من خویش به دریا انداخت خود را به بلا بر سر غوغا انداخت اندوه همه جهان به تنهائی خورد پس شادی، اگر هست، به فردا انداخت عطار نیشابوری : مختارنامه : باب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن : شمارهٔ ۱۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34701