خود را به محال خود دچار آیی تو
چون خاک رهی چه باد پیمایی تو
کم کاستی تو باشد ای بی حاصل
هرچیز که از خویش درافزایی تو
عطار نیشابوری : مختارنامه : باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن : شمارهٔ ۱۵
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/34829