خود را به محال خود دچار آیی تو چون خاک رهی چه باد پیمایی تو کم کاستی تو باشد ای بی حاصل هرچیز که از خویش درافزایی تو عطار نیشابوری : مختارنامه : باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن : شمارهٔ ۱۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34829