چون بحر، ز شوق راز جان، میجوشم
لیکن ز خود و ز دیگران میپوشم
ای خواجه! برو، که دُرد صافی رویی
من صافی دل اگرچه دُردی نوشم
عطار نیشابوری : مختارنامه : باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن : شمارهٔ ۲۸
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/34842