چون بحر، ز شوق راز جان، میجوشم لیکن ز خود و ز دیگران میپوشم ای خواجه! برو، که دُرد صافی رویی من صافی دل اگرچه دُردی نوشم عطار نیشابوری : مختارنامه : باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن : شمارهٔ ۲۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34842